წიგნი მოგვითხრობს ისტორიას ფანი პრაისის შესახებ, თუ როგორ აშვილებენ მას 10 წლის ასაკში და გზავნიან მდიდარ ბიძიასა და დეიდასთან. ფანი მეორე ბავშვია ატ დედმამიშვილს შორის.მის მშობლებს უჭირდათ ამდენი ბავშვის გაზრდა, ამიტომაც ბიძიისა და დეიდის მხრიდან ეს ერთგვარი ქველმოქმდებაც კი იყო. ფანის მუდამ ახსენებენ,რომ მდიდარ ბიძაშვილებთან შედარებით, ის დაბალი სოციალური წრის წარმომადგენელია.
ფანი სრულიად განსხვავებულია ოსტინის აქტიური, მომხიბლავი და ენერგიული პერსონაჟებისგან. მისი ცხოვრებისეული ხედვა, სიმშვიდე და პასიურობა მას ყველასგან გამოარჩევს. ეს სიმორცხვე მას საშუალებას არ აძლევს გახდეს დანარჩენებივით აქტიური. ამიტომაც ის უფრო მოწყენილი და დეპრესიული გვეჩვენება. ფანის ხშირად უსამართლოდ ექცევიან. იგი ყველას თვალში ერთი უწყინარი ,მოკრძალებული და მოსაწყენი გოგოა. თუმცა, ასაკის მატებასთან ერთად უფრო მომხიბლავი ხდება . მიუხედავად იმისა, რომ ფანი მუდმივად გაურბის საზოგადოებაში გამოჩენას და აქტიურობას, ის ხალხის მეხსიერებაში მაინც რჩება.
ფანი არ ურთიერთობს გარემოსთან.იგი მხოლოდ უყურებს და უსმენს იმას , რაც მის ირგვლივ ხდება.ეს თითქოს იგივეა,რაც ტელევიზორში რაიმე შოუს ყურება. ის შესაძლოა ამპარტავან და ქედმაღალ ადამიანადაც კი მიიჩნიოს მკითხველმა, რადგან ის ზის და აფასებს სხვა ადამიანებს,თავად კი არაფერს არ აკეთებს.
"მენსფილდ პარკი" ჯეინ ოსტინის ერთ-ერთი ყველაზე საკამათო რომანია. საზოგადოება, რომელშიც ის იმყოფება, ერთგვარ ზეგავლენას ახდენს იმაზე, რომ ადამიანები ვერ ავლენენ საკუთარ ინდივიდუალობას . თანამედროვე საზოგადოებაში კი არავის არ მოსწონს მსხვერპლი. ჩვენ ვფიქრობთ, რომ მათუბრალოდ არ შესწევთ ძალა თავი დააღწიონ საკუთარ ტანჯვას და მსხვერპლის როლში ყოფნას.
No comments:
Post a Comment