არსებობს წიგნები , რომელთა მასშტაბები მხოლოდ კითხვის პროცესით შეიძლება აღიქვა და იგრძნო.
თუ წიგნის დანიშნულებაზე კიდევ საუბრობენ, ამ წიგნის შემთხვევაში, ერთ-ერთი მთავარი ისაა, რომ მას შეუძლია შენ ის მხარე და ის შეცდომები დაგანახოს, რომლებსაც ვერ ან უფრო ხშირად არ ხედავ... გაიძულოს იმ გმირთან ერთად გაიარო გზა, რომელმაც შენნაირი იმედებით დაიწყო ცხოვრება და ერთ დღეს აღმოაჩინა , რომ საერთოდ არ უცხოვრია...
წიგნში დასმულია კითხვები თუ რა არის ცხოვრება?! რა არის ისტორია?! რას წარმოადგენს ეს "ერთი დიდი შფოთვა"?!
წიგნის მთავარი გმირი ინგლისელი ჯონი უებსტერია. კაცი, რომელიც ახალგაზრდობიდანვე უშფოთველად ცხოვრებას ნატრობდა. მას არასდროს არ აინტერესებდა გმირული თავგადასავლები, სამყაროს მიმართ ამბოხი ან რაიმე ახლის შექმნა. მას საშუალოდ ყოფნა სურდა და შეძლო კიდეც ცხოვრების ასე მოწყობა, სანამ სიბერეში ახალგაზრდობის თითქმის დავიწყებულმა ისტორიამ მისი ცხოვრების ყველა მხარე მოიცვა და თავი შეახსენა.
“ხშირად გვიწევს საკუთარი ცხოვრების ამბის მოყოლა? რამდენად ხშირად ვასწორებთ, ვალამზებთ, ვაშალაშინებთ? და რაც უფრო დიდხანს გრძელდება ცხოვრება, მით ნაკლები რჩება ჩვენი მონათხრობის დამადასტურებელი თუ გამაქარწყლებელი ადამიანების რიცხვი, მათი ვინც შეგვახსენებდა, რომ ჩვენი ცხოვრება მართალა ჩვენი ცხოვრება კი არა უბრალოდ ჩვენივე მონათხრობია მის შესახებ. სხვებისთვისაც, მაგრამ პირველ რიგში საკუთარი თავისთვის მონათხრობი.”
არსებობენ წიგნის გმირები, რომლებიც იმდენხანს რჩებიან შენს მეხსიერებაში, რომ შეუძლებელი გგონია მათ გარეშე არსებობა. ისინი ყველგან არიან : შენს სიტყვებში, აზრებში, შენს ირგვლივ და გაიძულებენ იფიქრო , ყველა ჯერზე თავიდან დაუბრუნდე და იფიქრო , სანამ არ მიხვდები , რომ სიცოცხლე მოძრაობაშია...
No comments:
Post a Comment