ალბათ ყველას აქვს ადგილი, სადაც თავს ყველაზე თავისუფლად და კომფორტულად გრძნობს, სადაც სულიერად ისვენებს და ძალების აღდგენას ახერხებს ან შეიძლება სულაც არ ჰქონდეს მსგავსი ადგილი და უბრალოდ ოცნებობდეს მასზე. ვიღაცისთვის ასეთი ადგილი სახლია, ვიღაცისთვის კი - უბრალოდ კაფე.
ტრუმენ კაპოტეს წიგნის მთავარი პერსონაჟი - ჰოლი გოლითლი ოცნებობს ერთ დღეს გაიღვიძოს და ისაუზმოს ტიფანისთან. ჰოლი საოცარია - ცოტა შერეკილი, არაპროგნოზირებადი, არაორდინალური , თავქარიანი, სვამს , მის სახლში სულ ხმაურია, გვიან ბრუნდება და უყვარს სკანდალები. მთავარი ისაა, რომ ის თავისუფალია ყველასა და ყველაფრისგან. მას საკუთარი ოთახივით არეულ-დარეული ცხოვრება აქვს. ჩემოდნებში უწყვია ტანსაცმელი და იქ მიმსვლელს ისეთი განწყობა აქვს , თითქოს სადმე გამგზავრებას აპირებს. მოკლედ, არის ქალი , რომელსაც საკუთარი ადგილი ვერ უპოვია.
მიუხედავად ყველაფრისა, ჰოლი მაინც გამორჩეული და საყვარელი პერსონაჟია. ჰოლის ბევრი ნაცნობი ჰყავს , თუმცა მისი ნამდვილი გულშემატკივარი არავინაა, გარდა ფრედისა ... ფრედისთან ჰოლი კარგად გრძნობს თავს. მე კი ბოლომდე ვერ ჩამოვყალიბდი თუ რა გრძნობა აქვს ფრედის ჰოლის მიმართ.
ვეცნობით ასევე სალი ტომატოს - ნარკობარონს, რომელთანაც ჰოლი ყოველ ხუთშაბათს ციხეში მიდის, რამდენიმე წინადადებით მოიკითხავს, ისიც ამინდის შესახებ ერთ-ორ სიტყვას ეტყვის. ტომატოს ადვოკატი კი ამის სანაცვლოდ ჰოლის თანხას უხდის. სინამდვილეში საქმე არც ისე მარტივადაა. ეს ეპიზოდი ალბათ, ჰოლის თავქარიანობის ხაზგასასმელად დასჭირდა კაპოტეს.
1961 წელს , წიგნის მიხედვით გადაიღეს ფილმი,სადაც ოდრი ჰეპბერნმა შეასრულა ჰოლის როლი .
No comments:
Post a Comment