ეს არის ერთ-ერთი საუკეთესო და სრულყოფილი გოთიკური ჟანრის წიგნი, რომელიც ოდესმე წამიკითხავს. თითოეული ელემენტი - სიუჟეტი, პერსონაჟები, დასასრული - არის იდეალური. თითოეული პერსონაჟი ძალიან კარგად თამაშობს თავის როლს. სიუჟეტიდან გამოდინარე, შესაძლოა საერთოდ არ იყო დარწმუნებული ვინ რომელ როლს თამაშობს სინამდვილეში. თავად მწერლის გენიალურობა იმაში მდგომარეობს, რომ წიგნში, გარდაცვლილი ქალის , რებეკას სული, აცოცხლებს სახლსა და პეიზაჟს და მთლიანად შეპყრობილი ჰყავს მისით სახლში მაცხოვრებლები...
წიგნის შინაარსი კი ასეთია : ქვრივი, სახელად მაქს დე ვინტერი , ქორწინდება ახალგაზრდა ქალზე, რომელიც ერთ მდიდარ ამერიკელს ემსახურება. როდესაც დაქორწინებულები მენდერლიში ბრუნდებიან, ახალი მისის დე ვინტერი თავს უცხოდ გრძნობს ახალ გარემოში, მას მიაჩნია, რომ საკმარისად კარგი არ არის არც მეუღლისთვის და არც მოსამსახურეებისთვის, რადგან მას ყველგან თან სდევს გარდაცვლილი მისის დე ვინტერის აჩრდილი ...
სიუჟეტი უფრო მეტად იძაბება , როდესაც ახალი მისის დე ვინტერისთვის ქმარი ხდება დასაკუთრების ობიექტი. მისი ბედიერება ქმრის ღიმილზე ხდება დამოკიდებული, უბედურება კი მკაცრ ტონალობაზე... ასაკობრივი სხვაობიდან გამოდინარე, მისტერ დე ვინტერს დაავიწყდა , თუ როგორი ყოვლისმომცველი შეიძლება იყოს პირველი სიყვარული და ამის გამო უყურადღებოა ახალი მეუღლის მიმართ, ის მთელს უპირატესობას იღებს მისით მთელი ისტორიის განმავლობაში და მისი პერსონაჟის მიმართ მკითხველს არაერთგვაროვანი დამოკიდებულება უჩნდება.
წიგნში დაახლოებით შვიდი კულმინაციური მომენტია, რომლმაც შეიძლება , დაგძაბოთ, შეგაშინოთ და სავარძლიდანაც კი წამოგახტუნოთ. ბევრ მომენტზე სუნთქვა შეგეკვრებათ, გარანტიას გაძლევთ.
მოგონებები რამეზე და ვინმეზე მუდამ თან გვდევს... ხანდახან მგონია , რომ ჩემი გონება მხოლოდ მოგონებებითაა დაკავებული , როცა მას არ ვტვირთავ. გააქვთ ადგილი , რომელიც საყვარელ ადამიანს გაგონებთ ? ან მოგონებებს გიღვიძებთ? ზოგჯერ ასეთ ადგილებს, პირიქით , გავურბივარ...
No comments:
Post a Comment