მარიო ბენედეტის "სულის მოთქმა" მთავარი გმირის დღიურია. ესაა ერთ-ერთი ყველაზე სევდიანი წიგნი, რაც კი ოდესმე წამიკითხავს, ზედმეტი სენტიმენტალიზმის გარეშე.
"სულის მოთქმა" 49 წლის ქვრივი მამაკაცის ამბავია. იგი პენსიაზე აპირებს გასვლას. დღიურის ფურცლებზე კი მოგვითხრობს საკუთარ თავზე,მეუღლეზე, რომელიც ახალგაზრდა გარდაიცვალა და მისგან სამი შვილი დარჩა: ესტებანი, რომელიც საკმაოდ თავისებურია და მამასთანაც ჩაკეტილი, ხაიმე, რომელიც მოგვიანებით გაამხელს საკუთარ სექსუალურ ორიენტაციას, რაც მამისთვის შოკი აღმოჩნდება და ბლანკა, რომელიც მამასთან ყველაზე ახლოა და პირველიც ის გაიგებს მამის საიდუმლოს, თუ როგორ უყვარდება პენსიაზე გასვლის წელს თანამშრომელი გოგონა, ახალგაზრდა აველიანედა. თხრობის დიდი ნაწილი სწორედ აველიანედასთან ურთიერთობის ისტორიაა, ფიქრებისა და მომავალზე შიშის კორიანტელი. მკითხველში მათი ასაკობრივი სხვაობაც კი არ იწვევს გაღიზიანებას. ვიღაცისთვის უხამსობა , ვიღაცისთვის არაფრისმთქმელი კავშირი, ვიღაცისთვის სევდის ჩამოსვლა მიწაზე... ასეთია მარტინ სანტომის უცნაური ამბავი.
მან მეგობრებში ვერ ნახა თავშესაფარი, ამიტომაც მიენდო სიყვარულს, რომელიც მისთვის უანგარობის, სიწმინდის სიმბოლოდ იქცა ლამის. ამ უბრალო დღიურებში კოსმიური სევდაა. როდესაც გგონია, რომ ყველაფერი კარგადაა, აღმოაჩენ , რომ არაფერიც არ არის კარგად. მელანქოლიური რეალობა ანადგურებს სიხარულის წამიერ გაელვებებს. "ცხოვრება თუ რამეს გვაძლევს, მხოლოდ იმიტომ, რომ წაგვართვას" - იტყოდა შოპენჰაუერი. ეს კი უთქმელად იცოდა ურუგვაიში მცხოვრებმა მოხელემაც, რომლის აჩრდილი არც არავის ემახსოვრება თანამედროვეობაში...
სამახსოვრო ფრაზები:
- სიკვდილი საშინელებაა იმათთვის , ვინც ამქვეყნად დარჩა.
- უკიდურესი ნერვული დაძაბულობა ყოველთვის როდი იწვევს უკიდურესობას.
- პირობითი რეფლექსივითაა - საკმარისია ,ვინმეს სიკვდილი ახსენო, რომ მოსაუბრე უმალ საათზე იხედება.
- პენსიაზე გასვლაც სწრაფვაა,მაგრამ ეს უკვე ისეთი სწრაფვაა, რომელიც სადღაც მთის ძირისკენ მიგაქანებს.
- ჩვენი მორწმუნენი დიდად არ წუხან, ღმერთი შეუნდობს თუ არა მათ ცოდვებს, მაგრამ, სამაგიეროდ აცრემლებულები შესთხოვენ, არ დააკლოს მათ პური არსობისა.
- პირველი მეგობრობა ყველაზე საუცხოო, ერთადერთი და განუმეორებელი გრძნობაა.
- "ჯერ" დასასრული დასაწყისს ნიშნავს.
- გამოცდილება მაშინ არის კარგი,როცა ძალაც გაქვს.და თაუ არა გაქვს ძალა,მაშინ სამუზეუმო რელიკვია ხარ , რომლის ერთ-ერთი ღირებულება ის არის, რომ წარსულს გაგონებთ.
- ფული არ მაქვს საკმარისი - იდეალები,საერთოდ ძვირად ფასობს.
- იმდენი შრომა სჭირდება მასხარაობა,ისეთი დამღლელია...ჩვენი შრომა კი მხოლოდ მასხარაობაა, უკბილო ანეკდოტია.
- დღე მარადიულობა არ არის , დღე წამია, მაგრამ ბოლოს და ბოლოს, დღე არის ჩვენთვის ნაბოძები ერთადერთი მარადიულობა.
- არაიან ადამიანები , როელთაც ესმით რა ხდება ირგვლივ, ხედავენ რა აბსურდამდე მივედით, მაგრამ მხოლოდ თანაგრძნობით იფარგლებიან.
