თანამედროვე ტრისტანისა და იზოლდას ისტორია - ასე გვაცნობს წიგნს მისი ანოტაცია, თუმცა, მთავარ პერსონაჟებს ცოტა საერთო აქვთ ამ მითოლოგიურ გმირებთან. ამ წიგნში მათ ერთმანეთს მიღმა სამყაროც აქვთ. მათ მოსწონთ და უყვარდებათ სხვები, ისინი წლობით არსებობენ უერთმანეთოდ და ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად. რაც მთავარია, აქ იზაბელი არ კვდება და არც თავს იკლავს - ის ტრისტაოს გარეშე აგრძელებს ცხოვრებას...
ამბავი ბრაზილიის მცხუნვარე პლაჟებზე,გაუვალ ჯუნგლებსა და მითიურ დროებაში ვითარდება. რიოს ოქროსფერ პლაჟზე დაწყებული, ერთი შეხედვით ბანალური გატაცების თინეიჯერების ამბავი, რომელიც მაღალი კლასის თეთრი გოგონას მიერ, ფაველაში მაცხოვრებელ, ქურდობითა და ყაჩაღობით თავის მარჩენალ შავკანიან ბიჭთან საპროტესტო კავშირით იხსნება, მალე სცდება რეალობის საზღვრებს.
ამ წიგნის კითხვისას ბევრ სტადიას გადიხარ. თავდაპირველად აღფრთოვანებას მალევე ცვლის ოდნავი გაკვირვება პერსონაჟების არაბუნებრივი ქცევის მიმართ. გაკვირვებას შემდეგ მოსდევს მსუბუქი შოკი ავტორის სექსუალური ფანტაზიების გამო, რომელიც სრულიად ირიბ კავშირშია სიუჟეტთან და არანაირად არ შეეფერება 18 წლის გამოუცდელი გოგოს პერსონაჟის ტიპს.
მოგზაურობ წიგნში პერსონაჟებთან ერთად და არ გტოვებს შეგრძნება, რომ სიზმრისეული ჰალუცინაციის მძევალი ხარ... იზაბელი ექვს შვილს აჩენს და გზადაგზა კარგავს, მაგრამ დედას შვილები არც ახსოვს და თითქოს არც ადარდებს - მხოლოდ უიმედოდ დაშორებული ქმარია მისი მიზანი. თხრობის მასშტაბი სულ თამაშობს და გათამაშებს. ზოგჯერ ერთი დეტალის ან მცირე ეპიზოდის აღწერა რამდენიმე გვერდს იკავებს, ხან კი ერთ აბზაცში გადის წლები...
რომანის კითხვისას ბევრ პარალელურ გზას მიჰყვები,არაერთ მწვერვალს იპყრობ და ბოლოს ჩერდები. მიმოიხედავ და უბრუნდები საკუთარ თავს, დაღლილი, ემოციებისგან დაცლილი და ზღაპრისგან გაბრუებული. მერე ხურავ წიგნს და გინდა ისევ სიზმარს დაუბრუნდე და იმ ჯადოსნური რეალიზმის მაგიას , რომლითაც სავსეა მთელი წიგნი.
სამახსოვრო ფრაზები :
- სილამაზე სახიფათოა და სწორედ ამიტომ გაუჩნდათ ქალებს სირცხვილის გრძნობა.
- ეს ჩვენი სამყარო ნაქურდალის გროვაა. მთელი ქონება ქურდობითაა ნაშოვნი და ვისაც ყველაზე მეტი აქვს ნაპარავი, ზუსტად ისინი გვიწესებენ კანონებს დანარჩენებს.
- ჩვენი არსების ფსკერი მაინც მზად ხვდება ხოლმე ჩვენსავე კატასტროფებს.
- რომანტიზმი ადამიანებს ერთმანეთთან კი აახლოებს, მაგრამ ერთად ცხოვრებაში მათ მხოლოდ რეალიზმი თუ დაეხმარება.
No comments:
Post a Comment