Wednesday, January 17, 2024

ჯონ სტაინბეკი - "ტორტილა ფლეტი" John Steinbeck - "Tortilla Flat"

 


           ეს არის მარტივი ენით დაწერილი რომანი მეგობრობაზე და ადამიანებზე .  ჯონ სტაინბეკმა, როცა ამ რომანს წერდა , ალბათ გადაწყვიტა , ჩემნაირი ადამიანებისთვის შრომა შეემსუბუქებინა და თვითონვე ეთქვა მოკლედ, თუ რაზე ისაუბრებდა წიგნში.

 "ამ წიგნში თქვენ წაიკითხავთდენის, დენის მეგობრებისა და დენის სახლის ამბავს.ნახავთ, როგორ გაერთიანდა ეს სამი ცნება; გაეცნობით მათ თავგადასავლებს, რა სიკეთე დაუთესიათ, რა ფიქრებით ყოფილა მოცული მათი თავი და რა მისწრაფებები ჰქონიათ. წიგნის დასასრულს კი იმასაც მოგითხრობთ, როგორ დაიკარგა თილისმა და მათი კავშირიც როგორ დაირღვა."

       დენი - რომანის მთავარი გმირი გამდიდრებული ღატაკია, რომელსაც მემკვიდრეობით ერგო ორი ბინა ტორტილა ფლეტში. როგორც ყველა, სიმდიდრემ დენიც შეცვალა. მის თავში სრული ქაოსია, ქცევები საგრძნობლად ეცვლება და ნელ-ნელა აწვება მხარზე მესაკუთრის სიმძიმე, პასუხისმგებლობა, მოვალეობები. სტაინბეკი აღწერს რეალურ სიტუაციებს და პიროვნებებს.  ყველაფერი იმდენად რეალურია, რომ გგონია შენ გარშემო ხდება. პილონი, მეკობრე, ხესუს მარია,ჯო პორტუგალიელი - ერთი შეხედვით ნამდვილი, იდეალური მეგობრები არიან.  თუმცა თითოეულ მათგანში, ისევე როგორც ყველა ადამიანში, არის მცირედი ნაწილი ანგარებისა და შურის.  


          მეგობრები ერთი შეხედვით "ერთნი" არიან, თუმცა როცა ღვინო მოუნდებათ, საკუთარ თავზე ფიქრობენ, მზად არიან ფული მოიპარონ და მეგობრის ნივთი გაყიდონ საკუთარი სიამოვნებისთვის. დენიც ტოვებს სახლს და იდილიაც ინგრევა. მეგობრები ყველაფერს აკეთებენ დენის დახმარებისთვის, თუმცა სტაინბეკის თქმით : "ზოგ საქმეში კაცს მეგობრებიც კი ვერაფერს უშველიან." 

          დენი გარდაიცვლება და ასე იშლება მათი მეგობრობა.  ტორტილა ფლეტში დაკრძალვა ისეთივე წესებით ჩატარდება, როგორც ჩვენთან. ადამიანები იმზადებენ შავ ტანსაცმელს და აკვირდებიან რამდენი ადამიანი მივა გარდაცვლილთან : "სიკვდილი საზოგადოებრივი მოვლენაა და არა პირადული". 

"სანამ კვდება ადამიანი, იგი შეიძლება უყვარდეთ, სძულდეთ, ენატრებოდეთ, დასტიროდნენ კიდეც, მაგრამ რაკი მოკვდება, ხელად საზოგადოებრივი ზეიმის რთულ ფორმალობათა მთავარ სამკაულად გადაიქცევა".

 

No comments:

Post a Comment