"შავი ჭირი" დაიწერა მეორე მსოფლიო ომის დასრულებიდან 2 წლის შემდეგ. რომანი აგებულებით ძალიან მარტივია და პირველ პირშია გადმოცემული, მაგრამ არ ვიცით ვინ არის მთხრობელი და იმ ადამიანებს, რომლებიც პირველად წაიკითხავთ ამ რომანს, სასიამოვნო მოულოდნელობა გელოდებათ.
თავდაპირველად, მთხრობელი გვაცნობს ალჟირის ქალაქ ორანს, ბედნიერ ქალაქს, სადაც სიკვდილი - ეს სირცხვილია. რომანის მთავარი პერსონაჟი, რომელიც მოვლენების ეპიცენტრში მოხვდება და ებრძვის ისეთ "დაუმარცხებელ ეპიდემიას", როგორიც შავი ჭირია და დიდ სიმამაცეს იჩენს , არის ექიმი ბერნარდ რიე.
თავდაპირველად, შავი ჭირი ბედნიერ ქალაქში დღისით და არა ღამით სასიკვდილოდ განწირულ ვირთხებს გამოაგზავნის, რომლებითაც აივსება მთელი ქალაქი. ყოველდღე მატულობს მოკლული მღრღნელების რიცხვი.ვირთხები გამოდიან, ხალხის თვალწინ უსულდგმულოდ ეცემიან და კვდებიან. ქალაქი ვერ აუდის ამდენ დახოცილ ვირთხას. სწორედ ესაა მინიშნება , რომ შავი ჭირი მოდის. ამის შემდეგ კი პირველი მსხვერპლიც გამოჩნდა, ადამიანი რომლის ბოლო სიტყვაც იყო - "ვირთხები". მას შემდეგ რაც ქალაქი მიხვდა , რომ მათ თავს დაატყდათ შავი ჭირი, ქალაქი ორანი სამყაროსგან იზოლირებული ხდება : იკეტება ქალაქის კარიბჭე, იკრძალება ზღვაში ცურვა, იხსნება ბანაკები , სადაც გადაჰყავთ დაავადებულები.
რომანის დასასრულისკენ ყველა ზეიმობს შავი ჭირის დასრულებას, რომ მათ დაამარცხეს ის და მანაც თითქოს მალევე დაიხია უკან, ისევე მალე დათმო პოზიციები, როგორც დაატყდა ქალაქს. ყველა ზეიმობს გარდა ერთი ადამიანისა, რომელმაც ყველაზე მეტი გადაიტანა. არავინ იცის ალბათ დაზუსტებით , ეს პესიმიზმი რით არის გამოწვეული, ალბათ იმითაც ,რომ მან მეგობრები და ცოლიც დაკარგა ამ ეპიდემიის დროს.ეს ადამიანი ექიმი ბერნარდ რიეა. რომანის დასასრულს იგი ძალიან უიმედო და პესიმისტური განწყობით დაწერილ ფრაზას გვიტოვებს. სწორედ მან იცის, რომ შავი ჭირი საბოლოოდ არ არის დამარცხებული და რომ დადგება დღე , როდესაც ის კვლავ დაბრუნდება.
ეს ნაწარმოები ნათლად გვიჩვენებს , რომ დედამიწაზე ბოროტება იყო და მუდამ იქნება, მისი გაქრობა, როგორც უკურნებელი სენის - შეუძლებელია... შეიძლება ის შეასუსტო, მაგრამ ვერ გააქრობ...ის იარსებებს მანამ, სანამ იარსებებს სამყარო, სანამ იარსებებს სიცოცხლე,სიყვარული, სიკეთე და ადამიანებს მხოლოდ ერთი რამ დარჩენიათ , რომ ებრძოლონ მას.
კამიუს ერთ-ერთი მთავარი კითხვაც ხომ ისაა თუ : "რას სწავლობს ადამიანი განსაცდელის ჟამს? და რომ ადამიანებში აღტაცების მომგვრელი უფრო მეტია, ვიდრე დასაძრახი" , თუნდაც ეს აღტაცება სიხარულის მომგვრელი არ იყოს.
სამახსოვრო ფრაზები :
- სიბრალული გღლით , როცა ის არაფრის მაქნისია.
- ხდება ხოლმე, დიდხანს იტანჯები და არც კი იცი.
- თქვენი გამარჯვება მუდამ დროებითი იქნება.
- სისულელე მუდამ გამძლეა.
- არ არსებობს სულის სიმშვიდე იმედის გარეშე.
- ქვეყნად არაფერი ღირს იმად, რომ ზურგი აქციო, რაც გიყვარს.
No comments:
Post a Comment