სტივენ კინგის მორიგი შედევრი - "მიზერი". ეს ისეთი წიგნია , თვალებგაფართოებული რომ კითხულობ. კითხვის დროს კი ფიქრობ, თუ საიდან მოსდის ამ კაცს ასეთი საშინელი იდეები ...სტივენ კინგი , ალბათ ერთადერთი მწერალია , რომლის ნაწარმოების კითხვისას ფანტაზიას ზღუდავ. სხვა წიგნების შემთხვევაში, როცა ცდილობ წარმოიდგინო ყველაფერი და შენს სამყაროს ქმნი, აქ პირიქით ხდება...
რაც შეეხება სიუჟეტს : ავარიაში მოყოლილი პოლ შელდონი ცნობილი მწერალია. მის ყველაზე გახმაურებულ წიგნს "მიზერი" ჰქვია. მას სტივენ კინგთანაც კი აქვს კავშირი - მისი კოლეგაა. ავარიაში მოყოლის დროს პოლს, მისი ფანი - ენი გადაარჩენს. მას ყველა მისი წიგნი წაკითხული აქვს "მიზერის" გარდა . ენი საშინლად ბრაზდება , როცა იგებს რომ "მიზერი" მოკვდა...ამიტომ ფეხებდამტვრეულ მწერალს, მძევლად აიყვანს და ახალი წიგნის დაწერას აიძულებს, სადაც "მიზერის" გააცოცხლებს და ისევ გააგრძელებს წიგნის ამ სერიას.
"მიზერი" ტანჯვას ნიშნავს. მთელი წიგნი მართლაც ტანჯვა-წამებაა. პოლთან ერთად განიცდი ყველაფერს და ყველაზე მეტად იმაზე ნერვიულობ , რომ ეს კაცი არ დაჩლუნგდეს გონებრივად. ამ წიგნში კარგად ხედავ, რომ ფიზიკური დაცემა სულიერთან შედარებით არაფერია.
ზოგადად, საშინელებათა ჟანრი დიდად არ მიყვარს , მხოლოდ კინგი თუ წამაკითხებს ასეთ წიგნს. ყველაზე მაგრად წერს ამ ჟანრში და იმიტომ.
No comments:
Post a Comment