ერიხ მარია რემარკი - ეს არის მწერალი, რომელმაც ომს მოუგო. მწერალი, რომელიც დაგანახებთ ომის რეალურ სახეს. მწერალი, რომელიც გაიძულებთ უარყოთ მილიტარისტური პრინციპები. მწერალი, რომელიც "საზარბაზნე ხორცად" გადაქცევის სურვილს დაგაკარგვინებთ და უბრალოდ, ერთი ჩვეულებრივი ჯარისკაცის მონაყოლი ცხოვრებით მიგახვედრებთ იმ ჭეშმარიტებას, რომელიც ამბობს - "ომში გამარჯვებული არ არსებობს".
როცა, საკუთარ ქვეყანაში ომი ნანახი გაქვს და შენს გარშემო ყველა თაობამ იცის , რა გრძნობებს იწვევს ფრაზა - "ომი დაიწყო" , ძალიან ძნელია სხვისი ომი, თან წინა საუკუნეში მომხდარი, იმავე ემოციას იწვევდეს. ფრონტის შემზარავ ამბებს რომ კითხულობ, ფიქრობ : მერე რა, ჩვენთანაც ასე ხდებოდა. მაგრამ, ცოტა ხნის შემდეგ იაზრებ, რომ ომი - ომია და საერთოდ არაფერი არ შეცვლილა საუკუნეების განმავლობაში...ადამიანები ერთმანეთს ხოცავენ და ისევ არ იციან - რატომ ... მთავარი ტრაგედიაც სწორედ ეს არის...
წიგნი მეორე მსოფლიო ომზეა.გერმანელებიც ჩვეულებრივი ბიჭები არიან.ისე , როგორც სხვა ომში აქაც ხოცავენ და თავადაც იხოცებიან...არც ერთმა იცის რატომ... შესვენებაზე იმაზე მსჯელობენ, რომ მთავრობები რომ არა , ისინი არავის არ მოკლავდნენ და მაგალითად ფრანგ მეწაღეს რატომ უნდა გასჩენოდა გერმანელების დახოცვის სურვილი...
მთავარი პერსონაჟი არის - პაული , რომელიც პირველ პირში ჰყვება ამბავს.ომიდან სახლში დაბრუნებული , უკვე ცხადად აცნობიერებს , რომ ადამიანებთან კონტაქტი საერთოდ აღარ უნდა და არც იცის რაზე ელაპარაკოს... ემოციადაკარგული ადამიანები საკუთარი თავის გადასარჩენად ყველაფერს აკეთებენ. მათ სანატრელ სიტყვად ექცათ - "ზავი". თუმცა ისიც არ იციან , ომი რომ დასრულდება რა უნდა აკეთონ. ადამიანების მოკვლის გარდა არავინ არაფერი არ იცის.
პირველ მსოფლიო ომს მეორე მოჰყვა.მერე ქვეყნებმა ცალკ-ცალკე ათეულობით ბრძოლა გამართეს, მაგრამ არც არაფერი შეცვლილა. იქ, "ზემოთ" ისევ აწერენ ხელს რაღაც ბრძანებებს და ადამიანებს ერთმანეთის ხოცვას აიძულებენ. მას შემდეგ არაფერი შეცვლილა - დასავლეთის ფრონტი უცვლელია......
No comments:
Post a Comment