ცხოვრებისგან ყველაფერია მოსალოდნელი : ცრემლი, სევდა , ღიმილი, სიყვარული, ბოროტება, სიკეთე , ბედნიერება და ბოლოს სიკვდილი...
თუ ამ წიგნის კითხვას დააპირებთ, გირჩევთ ეს კარგად დაიმახსოვროთ და მტკიცედ დადგეთ, რადგან თქვენ სიკვდილის მიერ მონათხრობ ისტორიას მოისმენთ.
მთავარი გმირი ლეზელია, 9 წლის გერმანელი გოგონა.დედამისი იძულებული ხდება, ბავშვი ერთ-ერთ ღარიბულ გერმანულ ოჯახს მიაბაროს. ლიზელი ომის პერიოდში იზრდება და ნაადრევ ასაკში უწევს ცხოვრების რეალური სახით დანახვა.
თუმცა , რუდიზე არანაკლებ საინტერესო პერსონაჟი , თავად სიკვდილია.ის ჩვეულებრივია... არაფრით არ განსხვავდება სხვებისგან... მას ფერები უყვარს , ადამიანებმა კი მოსვენება დაუკარგეს... "ვერასდოს გავიგებ, ვერასდროს ჩავწვდები , რაზე წამსვლელია ადამიანი?!" - ამბობს ის. მარკუს ზუსაკმა ამ წიგნით შეძლო, რომ ეს სასტიკი, ულმობელი სიკვდილი , სხვანაირად წარმოეჩინა მკითხველის თვალში...თურმე მასაც შუძლია იყოს ხალისიანი, მასაც აქვს გრძნობები...წიგნის ქურდის ისტორია , მარტო მკითხველისთვის კი არა, სიკვდილისთვისაც ემოციური აღმოჩნდა. სიბნელეში მფეთქავი გულით , ისიც გრძნობდა და განიცდიდა...
ლიზელი - ძლიერი , მამაცი , უბედურების და შიმშილის შემსწრე ბავშვი იყო. მას დიდი , ლურჯი , ოკეანესავით თვალები ჰქონდა. თქვენ ჩაიხედავთ მის თვალებში და დაინახავთ იმ სასტიკ სამყაროს, რომელიც ჩვენამდე არსებობდა.
No comments:
Post a Comment