თანამედროვე ლიტერატურა პოსტ-აპოკალიფსური, დისტოპიური სამყაროების ნაკლებობას ნამდვილად არ უჩივის. ფენტეზი ჟანრი გადავსებულია უამრავი მდარე ხარისხის წიგნით, რომლებიც მსგავს თემატიკაზეა შექმნილი და რთულად შეიძლება გაარჩიო ერთმანეთისაგან. უმრავლესობა განიცდის ამ ჟანრის ნაწარმოებების სერიოზულ გავლენას. შესაბამისად, ფეტეზი ჟანრის მოყვარულთათვის რთულია ახლად შექმნილი და გამოცემული წიგნებიდან, ნამდვილად კარგი ,ლიტერატურული ღირებულების მქონე ნაწარმოების არჩევა.
სიუზან კოლინზის “შიმშილის თამაშები” საქართველოში მას შემდეგ გამოიცა, რაც მსოფლიო აღიარება მოიპოვა, ასე რომ ქართველ მკითხველს ხარისხის გადამოწმება არ დასჭირვებია.
ნაწარმოების დასაწყისიდანვე მწერალი გვთავაზობს საინტერესო სიუჟეტს,
რომელიც პანემში ვითარდება. წიგნი სწრაფად, მსუბუქად, ერთი ამოსუნთქვით
იკითხება და ძალიან ჩამთრევია. ყოველი თავი
მთავრდება სხვადასხვა ახალი ინფორმაციით, რომელიც ინტერესის ნამდვილ
აფეთქებას იწვევს და კითხვის შეწყვეტას ფაქტობრივად შეუძლებელს ხდის.
ამბავს პირველ პირში ჰყვება პანემში მცხოვრები, თექვსმეტი წლის ქეთნის ევერდინი. ის არის 12ე რაიონის მცხოვრები, რომელიც იძულებული გახდება ჩაერთოს
კაპიტოლიუმის მიერ დაწესებულ შიმშილის თამაშებში. ქეთნისი სრულიად
ჩვეულებრივი გოგოა, რაც ერთის მხრივ კარგია, რადგან მკითხველს საშუალებას
აძლევს ადვილად წარმოიდგინოს თავი მის ადგილას, მთავარ მოქმედ პერსონაჟად,
ხოლო მეორეს მხრივ კი ცოტა ხანში ეს “ჩვეულებრივობა” მომაბეზრებელი ხდება.
შიმშილის თამაშები შეიძლება ორ ნაწილად გავყოთ: ნაწილი არენაზე შესვლამდე,
და შესვლის შემდეგ. პირველი მათგანი მკითხველის მოსამზადებელი ოთახია
არენაზე შესვლამდე. ვინაიდან არცერთ მკითხველს წიგნის გადაშლისთანავე ეჭვი
არ ეპარება, რომ ქეთნისის შიმშილის თამაშებში მოხვედრა გარდაუვალია, წიგნის
ამ ეპიზოდის ძირითადი დატვირთვაა უბრალოდ გოგონას არენამდე მიყვანა და
გარკვეული გარემოებების შემზადება.
თავად თამაშების ეპიზოდი წიგნის უდაოდ ყველაზე ჩამთრევი ნაწილია. კოლინზი
რეალისტურად აღწერს ბრძოლის მონაკვეთებს. ამ დროს საინტერესოა, რომ რიგითი
მკითხველიც ისეთივე სიამოვნებას იღებს არენაზე გამართული “საზარელი და
სასტიკი” მოვლენებისაგან, როგორც რიგითი კაპიტოლიუმის მცხოვრები. მკითხველი ამ
დროს იმ შოუთი ტკბება, რომელიც მისავე თვალში გასაკიცხია.
საბოლოო ჯამში შეიძლება ითქვას, რომ წიგნი ძალიან სასიამოვნო წასაკითხია და ამ ჟანრის მოყვარულებს ნამდვილად არ დატოვებს იმედგაცრუებულს.
No comments:
Post a Comment