ზოგადად, ნილ გეიმანი ჩემთვის ერთ-ერთი გამორჩეული მწერალია. ძალიან მიყვარს მისი წიგნების კითხვა, ზუსტად იმის გამო, რომ ცხოვრებას ძალიან სხვანაირად უყურებს და ამ ყველაფერს შემდეგ ფურცელზე გადმოტანით გვიზიარებს. მართლაც , რომ ზღაპრები იმაზე დიდი რეალობაა, ვიდრე ჩვენ გვგონია, რადგან ისინი გვარწმუნებენ, რომ ბოროტების დამარცხება შესაძლებელია და ყველა სიტუაციიდან არსებობს რაღაც გზა, რომლითაც თავს დააღწევ ამ ყველაფერს.
ახლა რაც შეეხება თავად წიგნს : კორალაინი ერთი ჩვეულებრივი ბავშვი იყო, რომლის მშობლებიც მუდამ დაკავებულები იყვნენ და წესიერი სადილის მოსამზადებლადაც კი ვერ იცლიდნენ. ახალ სახლში გადასვლის შემდეგაც დიდად არაფერი შეცვლილა - მხოლოდ უცნაური მეზობლები - თაგვების მწვრთნელი მოხუცი და ოდესღაც ცნობილი მსახიობი ქალები - შეემატნენ კოროლაინის ყოველდღიურ , ნაცრისფერ ცხოვრებას. ნამდვილი ცვლილებები კი ერთ მშვენიერ დღეს დაიწყო.
კოროლაინმა , როგორც "დიდმა მკვლევარმა" კარი აღმოაჩინა , რომლის იქით თითქოს იგივე სამყარო დახვდა. ერთადერთი , იქაური დედა კარგი კულინარი და გამრთობი აღმოჩნდა,მერე რა თუ თვალების ნაცვლად ღილები ჰქონდა. მამა და მეზობლებიც სულ სხვანაირები გახდნენ. კორალაინიც თავს ბედნიერად გრძნობდა, სანამ "სხვა" დედამ , ისეთი თვისებები არ გამოავლინა , რომელიც ბოროტ კუდიანებსაც კი შეშურდებოდათ. კორალაინსაც მეტი რა დარჩენოდა - ვითომ დედის მიერ მოტაცებული ბავშვების სულები და მოულოდნელად დაკარგული მშობლები უნდა გამოეხსნა. დახმარებას კი, მხოლოდ შავი კატისა და მოხუცი მსახიობების მიერ ნაჩუქარი ნივთისგან ელოდა.
არ შემიძლია არ ავღნიშნო, რომ წიგნს აქვს საოცარი ილუსტრაციები, რაც მის წაკითხვას უფრო განსაკუთრებულს და საინტერესოს ხდის. ვისაც ფენტეზი და თავგადასავლები გხიბლავთ , მოგეწონებათ.
No comments:
Post a Comment