ანა ფრანკი იყო ებრაელი გოგონა, ფაშიზმის 15 წლის მსხვერპლი, რომელიც 2 წლის მანძილზე , ოჯახთან ერთად ამსტერდამის ერთ-ერთი შენობის სამალავში ცხოვრობდა.
1942 წლის 14 ივნისს ანა ფრანკი 13 წლის გახდა. დაბადების დღის საჩუქრებს შორის იყო დღიური, რომელიც შემდეგ ანას მთავარი მესაიდუმლე გახდა. ანა მასში წერდა ყველაფერს, რასაც ხედავდა და განიცდიდა. მას ნებისმიერ საკითხზე ჩამოყალიბებული აზრი ჰქონდა და უფროსებზე ბევრად რეალურად და სწორედ აფასებდა მოვლენებს. მან აღწერა ის საშინელი პერიოდი , რაც მეორე მსოფლიო ომში ხდებოდა... გადმოსცა ჰიტლერის სისასტიკე ებრაელი ხალხის მიმართ.
სამახსოვრო ფრაზები:
- არასდროს არ იცი , ვის რაში გამოადგები.
- უწესო ადამიანებს უნდა გადაუხადო იგივე მონეტით.
- როცა მოთმინებიდან გამოდიხარ, ადვილად მარცხდები.
- თუ გინდა ადამიანი გაიცნო, ერთხელ მაინც უნდა წაეჩხუბო, მხოლოდ მაშინ შეძლებ მის შეფასებას.
- სევდა ყოველთვის ტოვებს ადამიანში რაღაცა ლამაზს.
- დაუსრულებლად ლოდინს ყველაზე საშინელი დასასრული სჯობს.
- მე მაინც მწამს რომ ყველა ადამიანი გულის სიღრმეში კეთილია.
No comments:
Post a Comment